Verslag 32 Guatemala Laguna Atitlan

Ons hostel trilde tijdens een aardbeving in San Pedro La Laguna.

Huis onderwater gelopen van Canadese liefdadigheid werkers.

Route voor de komende 2 maanden door Midden Amerika is bekend.

Betrokken bij dodelijk ongeluk met onze mini-bus.

Fotos zijn toegevoegd in map Guatamala. 

Vlak voor het meer van Atitlan maak ik vanuit de bus wat foto’s op de markt van Solola.  Daarna komen we in Panajachel  aan en wandelen via de hoofdstraat richting dok. We drinken een kopje koffie en komen al snel aan de praat met twee gepensioneerde en gepassioneerde Canadezen Brian en Sheila. Die vertellen ons over hun vrijwilligerswerk m.b.t. hun eigen stichting die kinderopvang regelt in de arme dorpjes in deze regio, waardoor moeders op het land of elders aan het werk kunnen. Het belang van een goede voeding en opleiding op die jonge leeftijd vinden ze erg belangrijk.  We doen een donatie voor hun stichting en maken een afspraak om ’s avonds met elkaar uit eten te gaan.

We nemen eerst een bootje (20 minuten) naar de overzijde van het meer naar San Pedro La Laguna. De tuktuk brengt ons naar hostel Peneleu waar we een kamer op de hoogste verdieping nemen. Er zijn hier kamers voor 3 euro per dag (incl. gebruik keuken en Wifi), maar wij betalen het dubbele maar hebben daarvoor een fraai terras en prachtig uitzicht over het meer. ’s Avonds drinken we eerst een wijntje met Brian en Sheila op ons terras en gaan daarna gezellig uit eten  met life muziek van een harp en een strijkinstrument. Het klikt goed tussen ons vieren en we spreken af om e-mail contact te houden.

Na op de 2e dag ons dorp te hebben verkend hebben we op de 3^e dag een boottocht gemaakt naar San Marcos La Laguna. Daar liggen kleine hostels in een bananenplantage en die hebben bijna allemaal wel iets te doen met meditatie, yoga, yin, massage, accupunctuur, enz. Na daar wat rondgelopen te hebben, wandelen we naar het volgende plaatsje Santa Clara La Laguna, dat vooral opviel door zijn armoede. We vervolgen onze weg naar San Juan La Laguna, waar we veel kunstboetiekjes zien en naar de aanlegsteiger lopen. Daarna lopen we naar het huurhuis van de Canadezen waar we afgesproken hebben voor de lunch. We krijgen, onder het genot van een glaasje rode wijn, eerst rauwkost met dipsaus en vervolgens groentesoep en daarna nog kipsalade.  We wisselen verhalen uit over reizen en buitensport. Ook laten ze ons hun 4 jaar geleden gebouwde huis zien, dat echter door het stijgen van de waterspiegel van dit kratermeer, inmiddels voorzien is van een niet geplande indoor swimmingpool! Een dam met zandzakken houdt wat water buiten, maar er heeft zich hier 2 jaar geleden duidelijk een nachtmerrie afgespeeld.  Van het 200m lange terrein staat inmiddels de helft onder water. Dit is veroorzaakt door onophoudelijke regenbuien 2 jaar geleden. We nemen vervolgens de tuktuk terug naar San Pedro.

Vrijdag 20 januari gaan we met de boot naar Santiago Atitlan waar we de markt bezoek en twee uurtjes rondwandelen en koffiedrinken. In deze gehele streek is elke inwoner herkenbaar aan zijn kleding. De mannen hebben vaak witte halflange broeken met een streepje erop, en de dames dragen verschillend gekleurde en geborduurde shirts.  Daarin is ook veel goud- en zilverdraad verwerkt. De boot terug zit overvol en iedereen heeft lol wanneer ik iemand probeer te helpen om een loodzware zak met rijst op de steiger te leggen. We Skypen weer uitgebreid met Epe en op zaterdag nemen we een rustdag om onze route door Midden Amerika uit te stippelen. Die kun je nu onder ‘kaart’ volgen op onze weblog. We zullen o.a. via Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Colombia terugkeren naar het beginpunt:  Caracas in Venezuela.

Zaterdagmiddag trilt ons appartement gedurende 10 seconden. De eigenaar was niet bepaald onder de indruk, want dit komt hier blijkbaar vaker voor, aardbevingen;  niet zo verwonderlijk aan een kratermeer met enkele vulkanen om je heen. We boekent och maar voor de volgende dag  een bustocht naar Rio Dulce aan de oostkust van Guatamala.

Op weg naar Antiqua op een hoofdroute vliegt een tegemoet komende motorrijder uit de bocht, probeert nog bij te sturen maar glijdt weg.  Onze chauffeur trapt bij ongeveer 80km per uur vol op de rem, maar binnen een seconde volgt een enorme klap. Slechts twee van de toeristen hebben het zien gebeuren. Renee en ik waren aan het doezelen en schrokken wakker. De motorrijder was op slag dood. Een van onze mede-toeristen heeft zijn pols gevoeld.  Binnen enkele minuten waren politie en ambulances aanwezig, vervolgens cameramensen en andere paparazzi.  We hebben een half uur gewacht en hebben toen een andere bus naar Antigua genomen.  Daar verwerken we vandaag de klap en reizen morgen verder naar Rio Dulce. Ons hostel heeft ons geholpen met de tickets.