Verslag 7a In Quito onder het mes

Om familie en vrienden niet nodeloos ongerust te maken hebben wij verslag nummer 7a nog niet eerder op de reisblog gezet.  In een tijd dat dat beide opa’s ook onder het mes gaan (operaties) zijn wij in Quito op een andere manier onder het mes gekomen. Vrijdag 12 augustus 2011 had een rustig dagje moeten worden maar ontaarde in een roofoverval en wilde achtervolging in een politieauto.

Op deze vrije dag voor veel Ecuadorianen (i.p.v. een vrije dag op de Onafhankelijkheidsdag 10 augustus) hebben we eerst lekker uitgeslapen tot 8.30u, ontbijtje, kopje koffie, beetje internetten en daarna Quito in. Via het Plaza Grande liepen we naar de Iglesia San Agustin waar we een kaarsje kochten om op te steken voor de vannacht overleden moeder van Annemarie. Maar de kerk ging net dicht en dus zijn we verder gegaan naar het Plaza San Fransisco met de gelijknamige kerk. Daarna een flinke wandeling naar het hoger gelegen Maria beeld El Panecillo. Deze tocht is niet geheel veilig en daarom hebben we niet de trappen maar de openbare weg bewandeld, liepen nog langs een politiebureau dus om 11u ’s morgens op klaarlichte dag ogenschijnlijk niets aan de hand. Er kwam een jogger aanlopen, een beetje onnatuurlijk met 1 hand op zijn rug en die wilde ik voor de zekerheid nog even vragen naar de juiste route. Dat kwam voor deze rover waarschijnlijk net zo onverwachts al voor mij, want ik werd meteen gegrepen door 2 andere mannen die de straat waren komen overzetten en mijn rugzak probeerde af te pakken. Renee werd door de jogger (met mes) gefouilleerd maar Renee liet al meteen zien dat ze niets op zak had. Ik lag inmiddels luid schreeuwend op de grond en hield de rugzak stevig vast, totdat ik een manchettemes zag zwaaien met een lemmet van minstens 30 cm en toen liet ik de tas los. Twee rovers sprongen in de langsrijdende donkerrode Chevrolet  pickup-truck en de 3^e rover liet mij los en rende daar ook achteraan. Ik  zette de achtervolging in waardoor de pickup zoveel snelheid moest maken dat de 3^e rover er niet in kon springen (2 mislukte pogingen) en uiteindelijk met een gangetje van 30km per uur zich vasthouden aan de achterklep op een “Comedy Capers”achtige manier achter de auto werd voortgesleept. “Dat kost hem in ieder geval een paar nieuwe sneackers”, dacht ik nog.  De auto stopte en hij klom in de achterbak en weg reden ze.  Binnen een minuut kwam er toevallig een politieauto aan die ik heb aangehouden en kort het verhaal heb verteld. Renee en ik achterin en de achtervolging werd ingezet. Nog twee politieauto’s en 4 politiemotoren werden  ingezet gedurende zeker 30 minuten met sirene en alle toeters en bellen die erbij horen. Helaas niets kunnen vinden in de straten en op de verschillende parkeerplaatsen die we hebben gecheckt.  Daarna aangifte gedaan in het politiebureau aan het Plaza Grande en weer naar ons hotel gegaan. Schade: 1 rugzak, bifocale bril van Renee, e-book, sigaretten en aansteker, Lonely Planet Zuid Amerika en 1 Readers Digest, flesje DEET,  4 mandarijnen, toiletpapier en een aantal pennen. Totaal $772.  De aangifte gescand en meteen doorgestuurd naar de reisverzekering. De gehele middag op zoek geweest naar opticien en nieuwe Lonely Planet, echter niet gelukt. Wanneer we dat kaarsje aansteken zullen we meteen ook Onze Lieve Heer bedanken, dat we onze reis ongeschonden (paar schaafwonden Hans nagelaten) voort kunnen zetten.

’s Avonds zijn we allebei nog naar de kapper geweest: hoofd, neus, oren en wenkbrauwen voor 3 dollar. Toen hij het scheermes openklapte moest ik even terugdenken aan de gebeurtenissen van die ochtend. Voorlopig heb ik weer voldoende messen gezien!