Verslag 38 Taganga en Tayrona Nationaal Park

JurrasicParc in de badkamer met bloed aan de muur.

Schoen doet dienst als melkkan.

Weer die Zwitsers.

Gierende storm op onze kamer met klapperende ramen, deuren en plafondpanelen.

Knallende disco naast ons hostel.

Koffie verkeerd in Minca.

Er staat een stevige wind in Tamanga en je zou zelfs kunnen spreken van echte windvlagen van boven de 100km per uur.  Dat is best lekker bij temperaturen boven de 30 graden en het is dan ook heerlijk toeven aan het strand voor onze hostel.  In het hostel is het wat lawaaieriger met klappende deuren, rammelende ramen en zich door de wind verplaatsende schuimplastic plafondpanelen.  Voeg daaraan toe de zeer luide disco naast ons hostel en dan weet je ook waarom we hier ’s avonds pas om 1u gaan slapen en om 9 uur opstaan.  Gelukkig heb ik nog een paar filmpjes op mijn netbook staan.

Door het plafond is ook een gigantische leguaan onze badkamer binnengedrongen (zie foto) die met allemaal bloed op de douchewand doet denken aan een scene uit Psycho en Jurassic Parc tegelijkertijd.  Renee liet hem vol trots aan onze Duitse buren zien en die bedankte ons hartelijk voor deze bijzondere ontdekking.

In het restaurant ontmoetten wij opnieuw de drie Zwitsers van onze catamarantocht.  We hadden het zo over het goed houden van de melk en hoe je die melkzak rechtop kunt houden zonder er wat uit loopt. Ik beloofde hem de foto van mijn schoenmelkhouder (zie foto’s) op te sturen over mijn creatieve oplossing. Soms is een schoenmaat 50 toch wel gemakkelijk.

Na 2 dagen strand nemen we de bus naar het kleine dorpje Minca (600m) en wandelen daar in 2 uur naar een koffieplantage. Daar krijgen we uitleg over het gehele procedé en kopen een pond verse koffie, die bij thuiskomst echter niet de beloofde instantkoffie blijkt te zijn. Koffie verkeerd dus!  Op ons eigen strand is het erg druk want het is zondag.

Op maandag  wandelen we in een half uurtje naar Playa Grande en lezen en snorkelen daar. We gaan om 14u weer terug voor onze koffie en broodlunch en genieten eerst op ons terras en tot na zonsondergang op het strand. Het strand is ’s avonds verlicht (veiligheid)waardoor er veel mensen blijven zitten met een boekje of later met een rum-cola.  De dorpsgek loopt hier de hele dag lege bierflesjes op te halen en komt zo ook aan een schamel inkomen.

Dinsdag gaat Hans al vroeg met de bus naar Nationaal ParkTayrona terwijl Renee in Santa Marta boodschappen doet.  Tayrona is vooral bekend om zijn grote rotsblokken zowel op land als in de zee. Hans loopt eerst door de jungle en daarna door bananenplantages en over stranden naar verschillende fraai gelegen baaien (zie foto’s).  Daarna klimt hij in 45 minuten (er staat 90 minuten voor)  snel omhoog over rotsblokken en 2x door een grot om zo Pueblito te bereiken, een oude nederzetting over ruim 300 terrassen verdeeld.  Zijn shirt is doorweekt en het zwemmen in de baai komt daarna als een heerlijke verfrissing.  Ook  nu sluit het openbaar vervoer weer naadloos op elkaar aan.  Om 18.30u was hij weer terug in Taganga.

Woensdag is een stranddag en daarna volgt op donderdag 15 maart de busreis naar Maracaibo in Venezuela en daarna vrijdag door naar Coro.