Verslag 36 Panama

Corrie is in Panama City aangekomen en al 7 jaar op wereldreis.

Bijna 100 jaar Panama Kanaal.

Buschauffeur kan na Carnaval moeilijk zijn ogen open houden.

Pauw en Witteman kijken in de w.c.!

In een Carnavalsbus met reggae muziek en dreadlocks naar Puerto Lindo.

David is de 2^e stad van Panama en we brengen daar 2 rustige dagen door in een hostel met voor het eerst airco.  Omdat het zwembad net was schoongemaakt konden we pas de 2^e dag zwemmen en dat was wel even lekker bij een temperatuur van 31 graden. 

We nemen daarna op 21 februari  de nachtbus naar Panama City en daar komen we ’s morgens om 7u aan in het hostel Mamalena.  Dat is een prachtige hostel met keuken, Wifi internet, films, hangmatten, zithoekjes, terrasjes, enz., en ook weer airco op de kamer.  We nemen de bus Calle 12 naar Casco Viejo, de oude stad.  Daar zijn nog veel gebouwen een ruïne, maar men is druk bezig er iets fraais van te maken.  Vanaf Casco Viejo heb je een prachtig gezicht op de nieuwe stad en ook op de fraaie boogbrug over het Panamakanaal.   We lopen richting de nieuwe stad met zijn boulevard langs de zee en komen terecht in de laatste dag van het Carnaval. Jeugd loopt met waterpistolen en spuitbussen te spuiten, en op een andere plaats wordt met brandslangen water uitgespoten over de hossende menigte. We blijven niet tot de optocht, want het is heet en we zijn moe van de nachtbus. We ontmoeten de Nederlandse 62-jarige verpleegster Corrie die al 7 jaar aan het wereldreizen is en dus al 7 jaar niet meer thuis is geweest. Ze wilde misschien wel weer terug naar Nederland, maar na onze enthousiaste verhalen gaat ze nu waarschijnlijk eerst nog een “tijdje” naar Zuid Amerika.

De tweede dag nemen we de bus naar de Miraflores sluizen in het Panamakanaal en zien daar een film over de aanleg en bezoeken het museum. Helaas gaat er op dat moment geen schip door de sluizen, die nodig zijn om de Pacific Ocean en Caribean Sea te verbinden met het hoger gelegen Lago Gatun.  Tijdens de aanleg zijn 20.000 mensen omgekomen, vooral door malaria en gele koorts. In 2014 hoopt men het 100-jarig bestaan te vieren met het openstellen van bredere nieuwe sluizen en een verbrede waterweg.   We moeten daarna 1,5 uur wachten op de bus naar de Summit Botanische Tuinen & Dierentuin.  De buschauffeur kan nauwelijks zijn ogen open houden en heeft waarschijnlijk iets te uitgebreid Carnaval gevierd.  Daarna genieten we bijna 2 uur van de mooie dieren en fraai aangelegde tuinen. Vooral het bamboebos is zeer educatief en ook een zeldzame adelaar maakt ons hart harder kloppen.  Op de terugweg hebben we 2 uur gewacht op de bus!!  Blijkbaar is er een buschauffeur uitgevallen!!!

We proberen onze zeiltocht naar de San Blas eilanden bevestigd te krijgen, maar met de Slo & Ezy boot zijn we voorlopig de enige reizigers, dus dat gaat nog niet lukken.  Na een relax dag in het hostel  We worden een beetje aan het lijntje gehouden en nemen daarom tot slot zelf contact op met een zeilboot en boeken daar uiteindelijk op 24 februari voor een tocht van 26 februari tot 1 maart.  We nemen alvast de bus naar Portobelo, ooit de belangrijkste doorvoerhaven tussen de Atlantische Oceaan d.m.v. een over landroute naar de Pacific.  Er zijn nog restanten van forten te vinden die echter door Engelsen en zeerovers meerdere malen vernietigd zijn, zodat de Spanjaarden toch maar weer voor de veiligere omweg via Kaap de Goede Hoop kozen. Portobelo ligt aan een fraaie baai en we zien veel zeilboten en catamarans die hier een veilige haven hebben. We spreken veel zeilers die onderweg zijn naar bijv. Colombia en krijgen een aantal aanbiedingen om mee te reizen (tegen betaling). We lopen rond over de forten, bezoeken het oude ziekenhuis en de kerk met de Black Jesus, die goed is voor tienduizenden pelgrims op 21 oktober.  Daarna bezoeken we het hostel Captain Jack, een trefpunt van backpackers en zeilers met om 17u een happy hour met bier voor een dollar. Bij het checken van de email was er ook een bevestiging van onze catamaran-zeilboot de Santana.   Zelf slapen we in hospedaje La Aduana.  We eten pizza bij de buren en loggen daar in op de Wifi. Dat signaal is in ons hostel op 1 plekje net op te vangen, dus zit Hans ’s avonds Pauw en Witteman te kijken op het toilet waarin een klein raampje zit!!

Op zaterdagmiddag zijn we met een wel heel speciale bus naar Puerto Lindo gegaan.  Toen we al een klein uurtje op de bus aan het wachten waren kwam er een bus langs met Carnavalvierders, inclusief een carnavalsdraak, veel rum en andere sterke drank, luide reggae-muziek met allemaal meezingende dreadlocks. Dat was echt lachen geblazen.  In Puerto Lindo maakten we om 19u kennis met de kapitein Gisbert en de andere 13 reizigers op zijn catamaran waarmee we morgenochtend in 5 dagen via de San Blas eilanden  naar Colombia reizen.