Verslag 9 Ecuador: Banos

Vanuit Misahualli zijn we met de bus via Tena en Puyo naar Banos (1800m) vertrokken. Banos is bekend om zijn warmwaterbaden en vooral in het weekend stroomt het vol met toeristen. Het is een erg populaire plaats om allerlei bergsporten te beoefenen. We hebben een prachtig hostel (zie foto) met op de 3^e verdieping een eigen terras met tafel en prachtig uitzicht over de bergen.  Het stadje kent zeer brede stoepen en vaak slechts 1 smalle baan voor de auto’s, zodat de vele toeristen gemakkelijk zich kunnen verplaatsen tussen de ontelbare reisbureautjes, winkeltjes en eetgelegenheden.  Woensdag hebben we het stadje verkend en o.a. de Bassilica met bijbehorend kloostermuseum bezocht. Op donderdag zijn we gaan wandelen in het Andesgebergte rond Banos en hebben we eerst  Mirador de la Virgen del Aqua Santa bezocht (Maria-beeld) en vervolgens naar het plaatsje Runtun. Daar begon het te regenen en hebben we voor het eerst onze regenponchos gebruikt. In een cafeetje een kopje koffie gedronken en helaas was het zicht op de 5016m hoge vulkaan Tungurahua niet zo goed. Daarna over de weg afgedaald naar het witte kruis Bellavista met een fraai uitzicht over Banos. Tot slot over een bergpaadje steil afgedaald terug naar de hostel.

Op vrijdag heeft Hans voor 5 dollar een mountainbike gehuurd en is 60km naar beneden gefietst langs de Rio Cutuchi. Dat is de route van de Cascades (watervallen) en vooral de eerste 15km waren daar overal doubledeckers tourbussen met toeristen, en ook strandbuggies. Bij elke waterval was er wel of een kabelbaan, tokkelen, bungyjumpen, wandelpaden, enz.  Er was een dubbele waterval en Hans is ook nog afgedaald in een canion om zelfs d.m.v. grotten bijna achter de waterval terecht te komen. Na 40km was er een fantastisch uitzicht over de inmiddels breder geworden vallei, waarbij je vanuit de Andes zo op het hogere Amazone gebied neerkeek (zie foto). Na 60km nog even door het stadje Puyo gefietst dat op de rand van het Amazonegebied ligt. Daarna een bus teruggenomen, waarbij de mountainbike in het laadruim ging (totaal 3 dollar).  Voor bij elkaar $8 was Hans nu weer even “een dagje van de straat”, terwijl Renee wat heeft geshopt, geïnternet en met een boek genoten van de zon op het terras.

Zaterdag zijn we met de bus naar Riobamba vertrokken waar we onderweg langs de hoogste berg van Ecuador zijn gekomen, namelijk de vulkaan Chimborazo (6310m), welke top het verst verwijderd is van het middelpunt van de aarde (dus verder dan bijv. de K2). Dit komt vanwege de ligging rond de evenaar.

Dagelijks Ritueel

Ons dagelijks ritueel verschilt afhankelijk van of het een reisdag betreft of dat we op locatie blijven. Gemiddeld blijven we 3 dagen op een plaats, zodat je niet telkens weer hoeft in- en uit te pakken. Op een niet-reisdag doet Renee ’s morgens rond half acht de stekker van de waterkoker in het stopcontact, draait zich nog een keer om en staat daarna op voor koffie en een eerste sigaret. Hans gaat daarna broodjes halen en tegen de tijd dat die zijn opgegeten heeft Renee al 3 koppen koffie achterover gewerkt en Hans 3 mokken thee. Vlak voordat we gaan toeren nog even snel een kopje koffie en daarna een wandeling, georganiseerde tour, mountainbiken, of iets dergelijks. Daar brengen we dan het grootste gedeelte van de dag mee door  met tussendoor meestal nog ergens een broodje  Aan het einde van de middag keren we dan terug in het hostel, een boek te lezen, kopje thee/koffie en dan rond 19.30u weer erop uit om een eettentje te zoeken.  Renee slikt dan haar Malarone pil (anti Malaria) en Hans hoeft dat alleen op zondag te doen (Lariam). Renee puzzelt of leest terwijl Hans de foto’s op de computer rubriceert en het dagverslag bijwerkt, een beetje tv kijkt, leest of een film kijkt op zijn netbook.

Op een reisdag staan we meestal om 6 uur op om rond 8.00u een bus naar de volgende bestemming te nemen. De Lonely Planet Zuid Amerika is daarbij onze dagelijkse Bijbel. Op locatie aangekomen hebben we de laatste week weer ons oude ritueel vanuit onze reizen in Zuid Oost Azie opgepakt. Uit de bus droppen we Renee met bagage en een kopje koffie in het dichtstbijzijnde cafeetje en gaat Hans een half uurtje rondlopen op zoek naar een geschikte en betaalbare hostel. De eerste 5 weken durfden we dat vooral in de grote steden niet aan, en lieten we ons meestal meteen naar een vooraf gekozen hostel brengen.