verslag 2 Venezuela (22-7-2011)

Na een hele dag reizen komen we vanuit Maracaibo ruim 500km zuidwaarts in  Merida aan, een prachtige stad in de Andes op een mooie hoogte van ongeveer 1800meter.  In Posado de Suiza kregen we een prima kamer met WiFi, tv, warm water douche en drinkwater. De Duitse beheerder Dieter is een lichtelijke ADHD-er die in korte tijd alle mogelijkheden van geldwisselen, trips, veiligheid, enz. uit heeft gelegd. Dus hebben we 400 euro overgemaakt op zijn rekening waardoor we de ruim 30% gunstigere zwarte koers krijgen.  We hebben 6 ochtenden Spaanse les van Gloria (4ejaars studente Engels en Frans). Op de foto’s kun je zien hoeveel lol we hebben gehad met uitspraak (hijos/hijas, cavello, enz), vertaling, gebaren, enz.  Het valt niet mee voor 50-plussers.

Op zaterdag hebben een dagtrip gemaakt met de lokale bus (4,20 Bolivar) via El Valle naar La Culata (3000m) gereisd om aldaar een wandeling te maken naar 3600m. Halverwege kwamen we op 3400m een Karate-Bootcamp tegen met ongeveer 10 tentjes en 25 in wit gehulde karatekas.  Op de terugweg wat lokale vruchtenwijn gekocht, die een beetje aan port doet denken.  Bij het uit eten gaan was de voetbalwedstrijd Uruguay – Argentinië aan de gang voor de Coppa de Zuid Amerika. Venezuela won voor het eerst in hun bestaan de kwartfinale tegen Chili, hetgeen luid toeterende auto’s tot het gevolg had.  In de halve finale tegen Paraguay waren ze  veel sterker maar verloren uiteindelijk op penalty’s.  

Op een andere dag wilden we met de bus naar El Morro in de bergen, maar op het busstation bleek daar geen bus heen te gaan. Na wat lopen uiteindelijk een jeep gevonden die ons wel mee wilde nemen. Er werd eerst gestopt om wat brood te kopen, vervolgens elders een zak cement op het dak geladen, en onderweg werden er  verschillende van de 10 passagiers afgezet op hun erf of gewoon bij een afslag in the middle of nowhere.   Ook werd er speciaal voor ons gestopt om een foto te maken bij een prachtig vergezicht. In de jeep met ons beste Spaans te horen gekregen dat er misschien geen vervoer vanuit El Morro meer terug zou gaan na 16.00 u, maar dat ze er wel een Posado hebben.  Het was prachtig helder weer en we hebben in El Morro vervoer terug geregeld en eerst nog wat rondgelopen. Om 19u gingen we in een kleine jeep in het donker terug naar Merida. We horen hier net op CNN van de verschrikkelijke aanslagen in Noorwegen (Oslo). Inmiddels al geSkyped met Annemarie, Chantal en pa en ma Platje. Morgen vertrekken we naar San Antonio del Tachira aan de grens van Colombia.

Broodje Aap verhaal:

We zijn in Venezuela en ook in onze  Posado meerdere Belgen tegengekomen en dan heb ik standaard mijn verhaal , verwijzend naar onze Belgen-moppen, over hoe ik met mijn broer in St. Amandsbergen bij Gent aan een Belg vroeg “hoe lang het nog lopen is naar de Carelshof”, waarop die Belg lang op zijn horloge kijkt (!!!) en aangeeft dat dat nog 10 minuten lopen is!!.  Nu kwam de eerste Belg, met wie we uit eten zijn geweest, ook uit Gent. Maar het 2e koppel (Quint en Amelie) herkenden eerst Gent, bleken ook in St. Amandsbergen te wonen en zeiden tot slot helemaal verrast “Alez Hans, maar wij wonen ook aan de Carelshof”. En toen ik zei dat daar onze tante Rie en oom Cor woont, zeiden ze helemaal in shock “Alez Hans, maar dat zijn onze buren!”  It’s a small world!